W przełomowej dla wojny polsko-bolszewickiej Bitwie Warszawskiej udział wzięły trzy dywizje wielkopolskie oraz jedna brygada rezerwowa sformowana w Wielkopolsce. 14 Dywizja Piechoty, która według słów Józefa Piłsudskiego miała być w całym Wojsku Polskim najlepszą dywizją obok Pierwszej legionowej, zajmowała pozycje nad Wieprzem, skąd wyszło główne uderzenie na tyły wojsk sowieckich. 15 Dywizja Piechoty, pozostająca w składzie 1 Armii, zajmowała pozycje na przedmościu Warszawy, broniąc bezpośrednio stolicy Polski, a później współdziałając z 14 DP w wyzwalaniu północnego Mazowsza. 17 Dywizja Piechoty podporządkowana 5 Armii gen. Władysława Sikorskiego broniła pozycji w rejonie Modlina, a VII Brygada Rezerwowa w obszarze Zegrza. Dzielnie poczynały sobie również wielkopolskie pułki kawaleryjskie. 15 Pułk Ułanów Poznańskich stoczył brawurową i zwycięską bitwę z bolszewikami pod Maciejowicami, 16 Pułk Ułanów Wielkopolskich pod Milejczycami rozniósł sowiecką grupę uderzeniową artylerii ciężkiej, a 1 Ochotniczy Pułk Jazdy Poznańskiej nr 215 uczestniczył w oswobodzeniu Brodnicy. Bolszewicy po tej klęsce w Bitwie Warszawskiej nie odzyskali już inicjatywy strategicznej. Wielkopolanie swoim męstwem oraz zaangażowaniem na wszystkich frontach wojny polsko-bolszewickiej przyczynili się do ocalenia Rzeczypospolitej.
(IPN)
Wielkopolanie w Bitwie Warszawskiej 1920
